Voor al je vragen

Voor al je vragen
Hier kan je vragen stellen

maandag 3 maart 2014

Zelfvergevingsondersteuning in het door Weerstanden heen Duwen bij Schrijven en Spreken


Zelfvergevingsondersteuning in het door Weerstanden heen Duwen bij Schrijven en Spreken

Hoi dit is Lilly en Lindsay is hier met mij interviews aan het doen en terwijl we de interviews aan het doen waren, kwam er een interessant punt op dat velen hebben ervaren en zelfs wij in het begin van het proces en zo ook Sunette en ik ben er zeker van dat velen hieraan kunnen relateren, waar deze weerstand is en die angst en ongemak die opkomt in het begin van werkelijk jezelf een stem geven in het openlijk spreken en uitdrukken van jezelf met anderen en dit is in relatie tot schrijven en het doen van video-interviews waar men zich realiseert dat in het doen van dit schrijven en delen en spreken en delen van Zelf, dat je jezelf in het moment onder ogen gaat komen en dit eigenlijk een nogal afschrikwekkend vooruitzicht is, omdat we feitelijk nooit opzettelijk onszelf hebben uitgedaagd om in deze positie te staan, zeggende: oké, ik ga spreken, delen en mezelf uitdrukken, wie ik ben, mijn inzichten, mijn perspectieven, mijn proces, mijn ervaringen en daardoor zal dit richting gevende moment van Zelf in eerste instantie met weerstand, ongemak en angst ondervonden worden vanwege de natuurlijke Zelfbeweging, waarin we eerder erg gemakkelijk onszelf konden verstoppen of onszelf konden bedekken met persoonlijkheden, excuses en rechtvaardigingen om niet werkelijk onszelf te hoeven laten zien zogezegd.

Dus, hiermee hebben we besloten om samen een interview te doen met Zelfvergevingen om diegenen die starten met hun proces van het delen van hun schrijven en video-interviews als wel diegenen die er al mee werken en die nu en dan nog steeds dit punt van angst en weerstand onder ogen zien, te assisteren en ondersteunen.

Oké, ik zal dus starten en dan zal Lindsay ook spreken (Zeg ‘hallo’ Lindsay – ‘Hoi’) en ik zal een verklaring doen en dan zal Lindsay een verklaring doen en zo zullen we het een beetje doorwandelen, om wat perspectief en ook een praktisch voorbeeld te geven van hoe je Zelfvergevingen te wandelen in wat opkomt in het moment.

Oké dus, ik zal starten:

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om angst te ervaren om mezelf uit te spreken en uit te schrijven.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om angst te ervaren om het Zelfsturende principe te zijn in ieder moment van adem in het uitdrukken van mezelf als wat ik zie en in plaats hiervan in een punt te gaan van ‘ik weet het niet’ of ‘wat als ik een vergissing maak’. 

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om toe te geven aan de angst in het moment waarop ik mezelf onder ogen zie in mijn schrijven en spreken en hierin angst te accepteren en toe te staan, waarin ik feitelijk de verklaring maak dat angst meer is dan ik en dat ik geen positie neem in dat zelfsturende principe van het bewegen van mezelf door en voorbij die angst om een levende beslissing te nemen van wie ik beslis te zijn in plaats van angst te accepteren en toestaan om te beslissen voor mij.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een persoonlijkheid te creëren rondom het spreken in plaats van het Zelfsturende principe te zijn waarin ik een idee gecreëerd heb dat ik in elk moment kan spreken, maar alleen wanneer de omgeving binnen mijn voorkeur is in de beperkingen die ik voor mezelf gecreëerd heb in plaats van als mezelf HIER te spreken in ieder moment, wat ik ook spreek, als het Zelfsturende principe van mezelf.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om toe te geven aan een geloof en aan de rechtvaardigingen, excuses en validaties die ik verzonnen heb en geprogrammeerd en gecreëerd heb in mezelf van, ik kan dit niet of ik weet niet hoe dit te doen, of ik ben er niet klaar voor of mensen zullen me gaan veroordelen, of ik ben niet goed genoeg, of ik ben niet genoeg voorbereid, in plaats van de werkelijke eenvoud te zien, realiseren en begrijpen van het gewoon doen, van ademen, mezelf staande krijgen en spreken, wat in essentie hetgeen is wat ik elke dag doe; ik spreek, ik communiceer, ik deel en druk me uit, alhoewel; het was gemakkelijk voor me, omdat ik de werkelijke MIJ verstopte en bedekte en verdedigde met persoonlijkheden en dus het gemak van communicatie is feitelijk een voorgeprogrammeerde persoonlijkheid, waarin nu met het onder ogen komen van mezelf in mijn schrijven en spreken, ik de werkelijke ‘mij’ stuur en blootstel en daardoor is het zo moeilijk en is het zo moeilijk geworden, in de ervaring hiervan om mezelf uit te dagen om MEZELF uit te spreken en niet een persoonlijkheid als een VERBORGEN ZELF en ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet te zien, realiseren en begrijpen hoe al die rechtvaardigingen, excuses en validaties, er zijn om me te beschermen achter mijn persoonlijkheden om mezelf niet onder ogen te hoeven zien.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een idee te creëren dat ik beter spreek in termen van video’s en vlogs als ik alleen ben zodat ik me kan verschuilen achter of mezelf niet hoef bloot te stellen aan het Zelfoordeel waarin en als wat ik besta omdat ik gewoon kan gaan en het uit kan wissen of neerleggen en ik niet HIER hoef te zijn en mijzelf door een vergissing heen te spreken en wandelen en bij het maken van een vergissing is het oké en niet iets dat verborgen hoeft te worden als ik hier ben als mijzelf, geen schaamte dan, het is geen punt dat me zou verhinderen om me uit te drukken in ieder moment.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om mezelf te laten denken, geloven of waarnemen dat ik niet capabel ben om te delen, me uit te drukken of mezelf bekend te maken, terwijl dat idee, die waarneming en dat geloof in het niet capabel zijn, in feite nogmaals een oordeel, excuus of validatie voor me is om mezelf niet onder ogen te zien in mijn schrijven en mijn spreken door video interviews, omdat ik weet dat tijdens en in het spreken en schrijven, ik in feite mezelf zal zien en in dat zien is er geen manier om te accepteren en toe te staan dat ik mezelf verschuil omdat ik zichtbaar ben, ik ben hier, tegenover mij, voor mij en daarom, ieder excuus, iedere reden en rechtvaardiging waar ik mee kom om niet te schrijven of spreken, is in feite mezelf die probeert om mijn persoonlijkheden als ideeën van mezelf te verdedigen of beschermen, omdat deze altijd op de voorgrond stonden van het verhinderen van mijn Zelfverandering van het mezelf stoppen van werkelijke, echte Zelfverandering, omdat voor mij om mezelf te veranderen het nodig is dat ik mezelf werkelijk leer kennen, om mezelf te zien, om te realiseren, zien en begrijpen wat verandering nodig heeft en daarom vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb om mezelf te zien, realiseren en begrijpen hoe in het onder ogen zien van mezelf in schrijven en spreken, een feitelijke Zelfsturende beweging en toepassing aanwezig is van het openen van de deur voor mezelf naar en als verandering.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om te participeren in een punt van Zelfsabotage in het plezier van het mezelf uitspreken hier als mezelf en hierin mezelf te onderzoeken als wie ik ben en mezelf de kans te geven om te ontdekken wie ik ben, maar in plaats hiervan te willen schuilen onder de lagen die ik gecreëerd heb voor mezelf zodat ik mijn ideeën, waarnemingen en overtuigingen van wie ik ben kan behouden, welke geen werkelijke context hebben binnen de levende realiteit en ik zie, realiseer en begrijp in dit moment dat als dat is wie ik ga zijn, als ik mezelf toewijd aan LEVEN zijn, dit alles sowieso weg moet gaan. Dus laat ik dit gewoon allemaal los zodat ik hier ben, mezelf uitsprekend in ieder moment.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb toe te geven aan de ongerustheid die opkomt in mij als nervositeit die oprijst als een storm van emoties en gevoelens, die voelt als een vulkaan die uitbarst het moment voordat ik zelfs voorzie of overweeg mij uit te schrijven of spreken met anderen in het delen, laten zien en onthullen van mijn proces die ik wandel als mezelf en in deze toegestane ongerustheid en nervositeit saboteer ik mijn mogelijkheid tot Zelfverandering, zelfs voordat ik mezelf de mogelijkheid heb gegeven om het werkelijk te doen en daarom kom ik op voor mezelf om te accepteren en mezelf toe te staan om mijzelf die mogelijkheid te geven tot het werkelijk doen en zien wie ik ben in en voorbij de persoonlijkheden en reacties om uit te vinden wat er voorbij dit onbekende is.

Oké dus hier zijn wat voorbeelden voor iedereen om te zien hoe te wandelen door toepassing van Zelfvergevingen in het onder ogen zien van Zelf als de nervositeit, ongerustheid en angsten wat eenvoudigweg een Zelfsaboterende persoonlijkheidsmanifestatie is zoals Lindsay genoemd heeft in haar Zelfvergevingen - evenals in het Zelf niet eens de kans geven om het te doen. Ik bedoel als je meer praktisch en ook fysiek wilt zijn, binnen dat proces van het wandelen door die angsten, ongerustheid en ervaringen, is het juist door het zelf doen van interviews en schrijven. 

Wandel door het proces van comfortabel worden en het werkelijk doen en het brengen van jezelf door de uitdagingen, gaande van het schrijven naar het spreken met Zelf, dan naar het delen op de forums, dan naar het doen van interviews, ik bedoel, we hebben een hele gemeenschap daar die Zelf en Elkaar assisteert en ondersteunt in het wandelen door en als dit proces. 

Bedankt.

Video 2011: Self Forgiveness Support in Pushing Through Resistances to Writing and Speaking
(transcript Larry Manuela; vertaling Ingrid Schaefer)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

AddThis